KİM GELMİİİİİİİŞŞŞŞŞ

Hadi bakalım sıkı bir vücut için egzersiz şart.

Havuz kavgası yapıyor babaannesiyle.

29 haftalık hamileydim,evde temizlik var,kurban bayramına bir kaç gün kalmıştı.Bir kaç gündür ara ara sancım oluyordu sanki karnımın içi yırtılacakmış gibi hissediyordum ve bu durumdan rahatsızdım.Eşimle konuşurken bu duruma şöyle bir yorum getirdik 'ikiz gebelik olduğu için,bebekler büyüyor ve karnım genişledikçe ben rahatsızlık duyuyorum cehalete bakın.Birden çişimi yapıyorum sandım ama tutamıyorum, allahım neler oluyor !..O anki paniğimi anlatacak kelime yok,allahtan eşim o gün evde,cep telefonundan hemen doktorumuza ulaşıyoruz,'Korkmayın,paniklemeyin gelin bir kontrol edeyim' diyor.Hazırlanıp çıktık muayenehaneye gittik.Doktoruma bir kaç gündür olan rahatsızlığımı söyledim 'Seni 2-3 gün hastanede dinlendirelim,biraz su kaybettin'dedi ama benim doğumum başlamış,tabii bunu henüz bilmiyorum,hissettiğim sancılar da doğuma işaretmiş.Bizi korkutmayalım diye söylemedi. Hemen hastaneyi aradı hastam geliyor diye.Doktorumuz Ankara Hastanesi Kadın Doğum Klinik şefi Bülent Gökmen.Biz hastaneye gittikki,çalışanlar kapıda karşıladı bizi,özel odayı söylemiş Bülent bey,hemen yatışımız oldu,serum bağlandı fakat bu arada amniyo sıvısı gelmeye devam ediyor.Aradan 2 gün geçti bir değişme yok,sürekli serum alıyorum,bebeklerin ciğerleri gelişsin diye iğne oldum. 3. günün sonunda Bülent bey 'yarın sabah sezeryanle bebekleri almak zorundayız,yoksa susuz kalacaklar ama bu arada inşaallah doğum sancıları başlar'dedi.Doğum sancısı başlamadan alınırsa bebekler doğuma kendilerini hazır hissetmez ve 29 haftalık dünyaya gelecekleri için % 30-40 olan yaşama şansları dahada aşağıya düşermiş.Ağlıyorum dua ediyorum,tekrar ağlıyorum ve dua ediyorum.Gece saat 3 suları karnımda bir sancı hissettim ama geçti sonra tekrar ve tekrar,nöbetçi olan doktora haber verildi odaya nts cihazı getirildi takıldı sancılar kontrol edildi,doğum sancılarıymış.Bu sefer doktorlarda bir panik :) Bülent bey odayı aradı 'seni ameliyata alacaklar ben yetişmeye çalışacağım merak etme sakin ol tamammı' dedi belki daha bir sürü şey söyledi ama hatırlamıyorum.Nöbetçi doktor Derya hanım dünya tatlısı bir insan (doktor değil insan diyorum çünkü doktorların önce insan olması lazım ) Ameliyathanede masaya yattım her yanımda doktorlar var,sancım var ve burası çok soğuk üşüyorum,içimden bildiğim bütün duaları okuyorum,başucumda biri var işaret parmağıyla kirpiklerime dokunuyor,buda ne şimdi ne oluyor derkeeen (kirpiklerime dokunan narkoz uzmanı bayıldımmı diye kontrol ediyormuş :) bayılıyorum.Eşim kapıda telaş içinde bekliyor vee saat 3.50 bir ağlama sesi :) ardından bir tane daha :) Halen görüştüğümüz çocuk doktoru Önder bey ve bir bayan doktor kızlarla birlikte çıkıyorlar ameliyathanenin kapısından,üstkata kuvöze koyuyorlar,tıpkı karnımdaki gibi ikiside aynı kuvözde yanyana yatıyorlar.Bir süre sonra ben çıkıyorum baygın baygın,biraz kendime gelince eşime 'kızlar nasıl' demişim.Onun iyiler demesine inanmayıp yanıma gelen hemşireye aynı soruyu sormuşum.

Sabah canım ablam geldi Boludan Ameliyatımda bulunmak için ama kızlar dayanamadı,teyzeleri gelmeden doğmak istediler. Daha iyiyim,saat 11-12 civarı ayağa kalktım ve üst kata çocukların yanına çıktım.Doktorlar 'herşey iyiye gidiyor ama erken doğum bebekler prematüre bir şey söylemek zor' diyorlar.1.gün 2. gün 3.gün eşim fotoğraflarını çekmeme izin vermiyor,nedeni de onlara birşey olursa resimlerine bakmaya dayanamazmış.